ျမန္မာ

ျမန္မာ။ ကၽြန္ေတာ္ ခုတေလာေတြးေနတာေလးပါ။ ျမန္မာ။

ေျမာက္ဘက္အစြန္းမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္တဲ႕။ ကခ်င္ေတာင္တန္းၾကီးေတြမွာ ေရခဲေတာင္ေတြရွိတယ္။ ေရခဲေတာင္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ရွိတာမဟုတ္။ ေတာၾကီးေတြ။ ေတာင္ၾကီးေတြ။ စိမ္းလန္းတဲ႕ ေရ၊ေျမသဘာ၀ေတြနဲ႕။ ေအာ္… ဒါဟာ ငါတို႕ ျမန္မာ။
အေနာက္ဘက္မွာ ခ်င္းျပည္နယ္။ ေတာေတာင္ေရေျမ ေအးခ်မ္းတဲ႕ ျပည္နယ္တစ္ခု။ သဘာ၀တရားကို စားသံုးေနၾကတဲ႕ လူမ်ိဳးေတြရယ္လို႕ တင္စားလိုက္ခ်င္။ ေအာ္ .. ဒါလည္း ငါတို႕ ျမန္မာ။
အေရွ႕ကို ၾကည့္ျပန္ေလေတာ႕ ရွမ္းရိုးမရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ အိုးစည္သံေတြၾကား အင္းေလးကိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ္လြမ္းရျပန္ေရာေလ။ ရွမ္းထမင္းခ်ဥ္နဲ႕ ရွမ္းတို႕ဟူးေႏြးေႏြးကိုစားလို႕ ရွမ္းေစ်းညရဲ႕ မိႈင္းျပျပေကာင္းကင္မွာ ငယ္ငယ္က အေဖနဲ႕ ရွမ္းျပည္ကို လိုက္သြားဖူးတဲ႕ အတိတ္ေတြက ခုေတာ႕ ခပ္၀ါး၀ါး။ ေအာ္ .. ဒါလည္း ငါတို႕ျမန္မာ။
ေတာင္ဘက္အစြန္းက တို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ အျမီးဖ်ားေလးမွာေကာ။ ျမိတ္၊ ထား၀ယ္၊ ေကာ႕ေသာင္း။ ပင္လယ္ေရေတြ ၀ိုင္းထားတဲ႕ ကၽြန္းေလးေတြ။ ပြင့္လင္းျဖဴစင္တဲ႕ စရိုက္ေတြနဲ႕ မလုပ္ဘူးကို မလုပ္ျပီလုိ႕ ေျပာၾကတဲ႕ ျမိတ္သူ ျမိတ္သားမ်ား။ ေအာ္ .. ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ဒါလည္းငါတို႕ ျမန္မာ။
သယံဇာတ ေပါတဲ႕ေျမ။ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္သံ၊ ပတၱျမား အစံုထြက္တဲ႕ ေျမ။ ဒါတင္လား။ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕၊ ခဲမျဖဴ တြင္းထြက္ပစၥည္းအစံုအလင္နဲ႕။ တူးခ်င္သလိုတူး ေရမရွားေလဘူး။ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ဦးမလား။ စပါး၊ ေျပာင္း၊ သီးႏွံ၊ ၀ါး၊ ပဲ၊ ႏွမ္း၊ ရာဘာပင္က အစ ကၽြန္းပင္ၾကီးေတြထိ ၾကိဳက္တာစိုက္၊ အကုန္ရတယ္။ အဲဒါ ျမန္မာ။
ေမခ၊ မလိခက ေပါင္းစည္းလိုက္တဲ႕ ျမစ္တစ္စင္း။ ဧရာ၀တီတဲ႕။ ႏုိင္ငံရဲ႕ သံုးပံု ႏွစ္ပံုခြဲေလာက္ ရွည္လ်ားေလတဲ႕ ျမစ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေျမာက္ဘက္အစြန္းကစ၊ ဧရာ၀တီတိုင္းအထိ သူက စီးဆင္းခဲ႕တယ္။ အဲလို ရွည္လ်ားတဲ႕ ျမစ္မ်ိဳး၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကစ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ဆံုးတဲ႕ ျမစ္မ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ မရွိႏိုင္ဘူး။ ဧရာ၀တီ။ ဒါလည္း ငါတို႕ ျမန္မာ။
လွည္း၀င္ရိုးသံ တညံညံ၊ ဖုန္ထူ ေနပူၾကီးထဲမွာပဲ ရင္ကို ေအးျခမ္းေစတဲ႕ ျမင္ကြင္းက ဆန္းၾကယ္ေနေပါ႕။ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ ေတာေတာင္ ေတြ၀ိုင္းရံကားေပးထားတဲ႕ အလယ္ပိုင္းမွာေတာ႕ ျမန္မာရဲ႕ အထင္ကရေနရာတစ္ခု။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ အျမတ္တႏိုး တန္ဖိုးထားရာ ေနရာ။ ပုဂံတဲ႕။ အင္း..ဒါလည္း ငါတို႕ျမန္မာေပါ႕။
ျမန္မာ။ သမိုင္းေခတ္အဆက္ဆက္ သူျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ႕တယ္။ သက္ဦးစံပိုင္ကေန ဒီေန႕ ဒီမိုကေရစီအထိ။ သူက စိမ္းလန္းေပးထားတယ္။ ေအးျခမ္းေပးထားတယ္။ ေႏြးေထြးေပးထားတယ္။ ျမင့္တဲ႕ ေနရာ ျမင့္၊ ႏွိမ့္တဲ႕ ေနရာ ႏွိမ့္၊ ေရေျမသဘာ၀နဲ႕၊ သယံဇာတနဲ႕။ ငါတို႕ ေနလာတယ္ ျမန္မာမွာ။ ေအာ္။ ျမန္မာ။
အဂၤလိပ္က သိမ္းဖူးတယ္။ ဂ်ပန္က သိမ္းဖူးတယ္။ လြတ္လပ္ေရးကို တိုက္ပြဲတိုက္ ျပန္လည္ရယူခဲ႕ၾကတယ္။ ဗံုးက်ဲခံ၊ ေသနတ္မွန္၊ ငလ်င္လုပ္၊ မုန္တိုင္းတိုက္၊ ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ႕ ျဖစ္ခဲ႕ သူဟာ ျပန္လည္ ရုန္းကန္ႏိုးထ ရွင္သန္ခဲ႕တယ္။ ခုထိ။ ေလာဘေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ႕ တုိက္ပြဲမ်ား၊ အမုန္းေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ႕ တိုက္ပြဲမ်ား၊ သေဘာထားခ်င္း ကြဲျပားခဲ႕ၾကတဲ႕ တိုက္ပြဲမ်ား၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားခဲ႕ ျပီလဲ။ ျမန္မာမွာ။
ေငြနဲ႕ ၀ယ္ယူလို႕ မရတဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး။ အတုအေယာင္လုပ္ယူလို႕ မရတဲ႕ လြတ္လပ္ေရး။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အုပ္ခ်ဳပ္၊ စီမံသူ စီမံၾက။ ေနာက္လိုက္သူ လုိက္။ ျငင္းဆန္သူ ျငင္းဆန္ၾကဦး။ ျမန္မာ။ ခုထိ လြတ္လပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသူ ၾကိဳးစားၾကတုန္း။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာေတာင္ အရာရာ သူေနာက္ဆံုးက ျဖစ္ခဲ႕ျပီ။ တီထြင္သူလည္း မရွိ။ ဖန္တီးသူလည္း မရွိ။ ဘ၀ကို ျဖစ္သလိုေနမယ့္လူေတြသာ ေပါ။ တစ္ေန႕တာ စားေသာက္ဖို႕ေတာင္ မလြယ္ၾကတဲ႕ ဘ၀ေတြ။ လမ္းေဘးက ကိုယ္လက္အဂၤါမဲ႕ ေတာင္းစားေနသူမ်ား။ အမိမဲ႕ အဘမဲ႕ သားသမီးေတြ။ ေမြးျပီး စြန္႕ပစ္ခဲ႕ၾကတဲ႕ မိဘေတြ။ အစြန္႕ပစ္ခံ သားသမီးမ်ား။ လမ္းေဘးမွာ ေသသူေသ၊ အိပ္သူအိပ္။ ပိုင္ရွင္မဲ႕ စိတၱဇေ၀ဒနာရွင္ေတြ။ ဟာ။ အဲလို ဘ၀ေတြ ျမန္မာမွာ အမ်ားၾကီးရွိေနတယ္ေလ။
ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕လို ေအးခ်မ္းတဲ႕ ျမိဳ႕ေလးရွိသလို ရန္ကုန္လို ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးလည္း ရွိေလတဲ႕ ျမန္မာ။ တူးပို႕ တူးပို႕ သၾကၤန္ပြဲကေန တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲ၊ သီတင္းကၽြတ္ပြဲ၊ ၀ါဆိုပြဲ၊ ဘုရားပြဲထိ ပြဲလန္းသဘင္ေပါေလတဲ႕ ျမန္မာ။ ဗမာ၊ တရုတ္၊ ကုလား၊ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ေနၾကေလတဲ႕ ျမန္မာ။ ႏံုအျခင္းနဲ႕ ရိုးသားျခင္းကို သိပ္မကြဲျပားၾကတဲ႕ ျမန္မာ။ ပြင့္လင္းျဖဴစင္တဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြေတာ႕ ရွိပါရဲ႕။ ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြနဲ႕ ျမိဳ႕ျပေတြက ဘာေတြကို ေ၀မွ်ၾကမလို႕လဲ။ ျမန္မာ။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးက အစျပဳခဲ႕တဲ႕ ျမန္မာ။ ကိုလိုနီ ပညာေရး၊ ျပည္ေတာ္သာ ပညာေရး၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္ ပညာေရး၊ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ ပညာေရး၊ ကမာၻအဆင့္မွီ ပညာေရးရယ္လို႕ တုိ႕ေတြ သင္ၾကားခဲ႕ၾက။ စာသင္ေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံနဲ႕ ငါတို႕ျမန္မာ။ ခုခ်ိန္ထိေတာ႕ ပညာတတ္ေတြ ပညာသိေတြ ရွားပါးေနၾကေသး။ ပညာမဲ႕ေတြ၊ အတန္းပညာမတတ္ႏိုင္ၾကတဲ႕ ကေလးသူငယ္ေတြ။ လူၾကီးေတြနဲ႕။ ေအာ္.. ျမန္မာ။
ျမန္မာ။ ခံစားသူ ခံစား။ ဆံုးျဖတ္သူ ဆံုးျဖတ္။ ဆန္႕က်င္သူ ဆန္႕က်င္။ ဆႏၵျပသူ ျပၾကဦး။ စနစ္သစ္ေတြ ေဟာင္းသြားကာ ေနာက္ထပ္ စနစ္သစ္ေတြ ေရးၾကဦး။ နည္းပညာေတြ၊ ေငြေၾကးေတြ၊ လူေနထိုင္မႈ အဆင့္အတန္းေတြ။ လိုက္ၾကဦး။ အမွီလိုက္ၾကဦး။ ေခါင္းပံုျဖတ္သူျဖတ္။ အားေပးသူ အားေပး။ ကူညီသူ ကူညီ။ အဂတိလိုက္စားသူ လိုက္စား။ ထိန္းသူ ထိန္း။ လြတ္သူ လြတ္။
ျမန္မာ။ စတုရန္း မိုင္ေပါင္း ႏွစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း တစ္ေထာင့္ကိုးရာ ခုႏွစ္ဆယ္ အက်ယ္အ၀န္းေပၚမွာ လူဦးေရ သန္းေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ ေနၾကတဲ႕ ႏိုင္ငံ။ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္း ဆယ့္ငါးခုမွာ လူမ်ိဳးေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ေနၾကတဲ႕ ႏိုင္ငံ။
သမိုင္းေတြ ေရးၾကဦး။ တစ္ခါ သမိုင္းေတြ ျပန္ဖတ္ၾကဦး။ ျမန္မာ။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ႕ၾကဦး။ ရန္ေတြျဖစ္ၾကဦး။ ရိုးရာအေမြအႏွစ္ေတြ၊ သမိုင္း၀င္ ေက်ာက္စာေတြ။ မင္းသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကကြက္ေတြ။ ေဆာင္းတီးသံ၊ ဗံုသံ၊ တေယာသံ၊ မယ္ဒလင္သံေတြနဲ႕။ ျမန္မာ။ ေခတ္ကို မမွီေပမယ့္ ေခတ္ကို ေက်ာ္သူ ေက်ာ္ၾက။ ေရာက္လာသူ၊ ေက်ာခိုင္းသြားသူ။ ေပါင္းစည္းသူ၊ လမ္းခြဲသူေတြနဲ႕။ ရိုးသားသူ ရိုးသားၾကဦး။ ကလိမ္ကက်စ္က်သူ က်ဦး။ ေျပာင္းလဲေရး၊ ေျပာင္းလဲေရးလုိ႕ ေအာ္ဟစ္ေနၾကတုန္း။ ေခတ္စနစ္အသစ္ေတြနဲ႕ ရုန္းထလႈပ္ရွားၾကဦး။ ျမန္မာ။
ျမန္မာ။ မျပီးေသးတဲ႕ ပန္းခ်ီးကားကို ဆက္ေရးၾကဦး။ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး မရိုးေအာင္ ေရးၾကဦး။ သေဘာထားေတြ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲၾကဦး။ ျဖဴဖတ္ဖတ္ အတိတ္၊ အညိဳေရာင္ ပစၥဳပါန္ကေန၊ အေရာင္စံု အနာဂတ္ေတြဆီသို႕ ဦးတည္လ်က္ …………… ။

 ရင္နင့္ေအာင္

Posted in: အက္ေဆး,ေဆာင္းပါး