3:35 PM
ရင္နင္ေအာင္
ကြန္ယက္နဲ႕ ထြန္ျခစ္ ေမြးျမဴခဲ႕သမွ်
သီးပြင့္လာတာ အိပ္မက္အပိုဒ္ ၂၈ရဲ႕
အေရခြံၾကီးတစ္ခု ဆိုပါလား ….
ဒီတစ္ခါလည္း ခြဲၾကရဦးမယ္ သမီးေရ …
ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႕ တည္ျငိမ္ခဲ႕တဲ႕ေလာက
မေတာ္တဆ ေျခခြင္လဲက်သြားတဲ႕ ကိုယ့္က်င့္တရားမွာ
ေရေမႊးနဲ႕ သင္းေနတဲ႕ အစြန္းအထင္းတခ်ိဳ႕နဲ႕
ကဲ .. ၾကားရတဲ႕ သတင္းက လံုး၀မျမင္ရဘူး။
ခုဆို ေျမၾကီးကို ခဏတိုင္း ေမာ႕ၾကည့္ေနရေပမယ့္
ဘ၀က ပင္လယ္နံ႕သင္းတဲ႕ နာဂစ္တစ္ခုလို
လူမုန္းမ်ားခဲ႕ျပီေလ
ျဖစ္ခ်င္တာေတြလည္း မုန္႕လံုး စကၠဴကပ္လို႕
မျဖစ္ခ်င္တာေတြလည္း မုန္႕လံုးစကၠဴကပ္လို႕
ျဖစ္လာေတြကလည္း မုန္႕လံုးစကၠဴကပ္လို႕
အေသးအဖြဲမာနတစ္ခုေၾကာင့္ အၾကီးအက်ယ္ ဒုကၡေရာက္ခဲ႕ရ
ဒါသည္ပဲ ဒီေကာင္က မသိဘူးလို႕ ေခါင္းမာခဲ႕တဲ႕ေကာင္
ေတာင္ေပၚမွာ လာေပါက္ေနတဲ႕ ျမစ္တစ္စင္း
ျမစ္ေအာက္မွာ လာပြင့္ေနတဲ႕ ေတာင္
ေတာင္ေျခမွာ ငါ အတုံးအရံုး က်ရံႈးခဲ႕ပါရဲ႕
ကဲ .. ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္စမ္း
ကမာၻေတာင္ အရင္လို ႏွစ္ဆယ့္သံုး ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္း အတိအက် မလည္ေတာ႕ဘူး
ကဲျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္စမ္း
ေနကို ပတ္ေနတာေတာင္ ျဂိဳလ္ရာမသြင္းခံရတဲ႕ ပလူတိုၿဂိဳလ္တဲ႕
ဘ၀မွာ ညေတြခ်ည္းျဖစ္ခဲ႕ရင္ေတာင္
ငါက မအိပ္လိုက္ရတဲ႕ေကာင္
ဒါတင္လား မဟုတ္ဘူး
ငါက သူမ်ားတကာ အိပ္ေပ်ာ္ဖို႕ ဆိုေတးေခ်ာ႕ရတဲ႕ေကာင္
ဘ၀ကို နာက်ည္းခ်င္ေပမယ့္
နာက်ည္းဖို႕ေတာင္ အခ်ိန္ကမရွိခဲ႕ အင္အားက မရွိခဲ႕ေလေတာ႕
ဒီညမွာ
လမင္းကလည္း ဒီေရတက္ေအာင္ မလုပ္ေတာ႕ဘူး
ပင္လယ္က ျငိမ္သက္လို႕
လိႈင္းေတြက ျငိမ္သက္လို႕
သစ္ပင္ေတြက ျငိမ္သက္လို႕
သစ္ရြက္ေျခာက္္ေတြက ျငိမ္သက္လို႕
ခုန္ေနတဲ႕ ဒီရင္ခြင္မွာေတာ႕
လြမ္းေနတာေလး တစ္ခုကလြဲရင္
အင္း ……………. သူလည္း .. ျငိမ္သက္လို႕။
ရင္နင့္ေအာင္
သီးပြင့္လာတာ အိပ္မက္အပိုဒ္ ၂၈ရဲ႕
အေရခြံၾကီးတစ္ခု ဆိုပါလား ….
ဒီတစ္ခါလည္း ခြဲၾကရဦးမယ္ သမီးေရ …
ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႕ တည္ျငိမ္ခဲ႕တဲ႕ေလာက
မေတာ္တဆ ေျခခြင္လဲက်သြားတဲ႕ ကိုယ့္က်င့္တရားမွာ
ေရေမႊးနဲ႕ သင္းေနတဲ႕ အစြန္းအထင္းတခ်ိဳ႕နဲ႕
ကဲ .. ၾကားရတဲ႕ သတင္းက လံုး၀မျမင္ရဘူး။
ခုဆို ေျမၾကီးကို ခဏတိုင္း ေမာ႕ၾကည့္ေနရေပမယ့္
ဘ၀က ပင္လယ္နံ႕သင္းတဲ႕ နာဂစ္တစ္ခုလို
လူမုန္းမ်ားခဲ႕ျပီေလ
ျဖစ္ခ်င္တာေတြလည္း မုန္႕လံုး စကၠဴကပ္လို႕
မျဖစ္ခ်င္တာေတြလည္း မုန္႕လံုးစကၠဴကပ္လို႕
ျဖစ္လာေတြကလည္း မုန္႕လံုးစကၠဴကပ္လို႕
အေသးအဖြဲမာနတစ္ခုေၾကာင့္ အၾကီးအက်ယ္ ဒုကၡေရာက္ခဲ႕ရ
ဒါသည္ပဲ ဒီေကာင္က မသိဘူးလို႕ ေခါင္းမာခဲ႕တဲ႕ေကာင္
ေတာင္ေပၚမွာ လာေပါက္ေနတဲ႕ ျမစ္တစ္စင္း
ျမစ္ေအာက္မွာ လာပြင့္ေနတဲ႕ ေတာင္
ေတာင္ေျခမွာ ငါ အတုံးအရံုး က်ရံႈးခဲ႕ပါရဲ႕
ကဲ .. ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္စမ္း
ကမာၻေတာင္ အရင္လို ႏွစ္ဆယ့္သံုး ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္း အတိအက် မလည္ေတာ႕ဘူး
ကဲျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္စမ္း
ေနကို ပတ္ေနတာေတာင္ ျဂိဳလ္ရာမသြင္းခံရတဲ႕ ပလူတိုၿဂိဳလ္တဲ႕
ဘ၀မွာ ညေတြခ်ည္းျဖစ္ခဲ႕ရင္ေတာင္
ငါက မအိပ္လိုက္ရတဲ႕ေကာင္
ဒါတင္လား မဟုတ္ဘူး
ငါက သူမ်ားတကာ အိပ္ေပ်ာ္ဖို႕ ဆိုေတးေခ်ာ႕ရတဲ႕ေကာင္
ဘ၀ကို နာက်ည္းခ်င္ေပမယ့္
နာက်ည္းဖို႕ေတာင္ အခ်ိန္ကမရွိခဲ႕ အင္အားက မရွိခဲ႕ေလေတာ႕
ဒီညမွာ
လမင္းကလည္း ဒီေရတက္ေအာင္ မလုပ္ေတာ႕ဘူး
ပင္လယ္က ျငိမ္သက္လို႕
လိႈင္းေတြက ျငိမ္သက္လို႕
သစ္ပင္ေတြက ျငိမ္သက္လို႕
သစ္ရြက္ေျခာက္္ေတြက ျငိမ္သက္လို႕
ခုန္ေနတဲ႕ ဒီရင္ခြင္မွာေတာ႕
လြမ္းေနတာေလး တစ္ခုကလြဲရင္
အင္း ……………. သူလည္း .. ျငိမ္သက္လို႕။
ရင္နင့္ေအာင္
Posted in: ကဗ်ာ
0 အၾကံျပဳ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား:
Post a Comment