ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အရွိတရားမဲ႔ သုည ...

သြားတိုက္ေဆးမ်ားျဖင့္ ေလာကသည္ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာဟန္ျပဳပါသည္။ လူတို႕ကလည္း သန္႕ရွင္းသြားဟန္ေဆာင္လိုက္ပါသည္။ ထိုသို႕ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ မနက္ခင္းမ်ားသည္ မုိးခ်ဳပ္သြားခဲ႕ပါသည္။

ေမတၱာတရားျဖင့္ ပ်ံသန္းျခင္း

ညေနဆည္းဆာတစ္ခု၊ တိမ္တိုက္အခ်ိဳ႕၊ ေႏြဦးရာသီ၊ ေညာင္ပင္အိုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေတြ႕လွ်င္ သင္သည္ စြန္လႊတ္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ဟု ထင္ေကာင္းထင္ေနေပလိမ့္မည္။

ခရမ္းရင့္ေရာင္ ျငင္းဆိုပိုင္ခြင့္မ်ား

..................

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္ထဲက လူ

ဒီေခတ္ၾကီးမွာဘာညာ။ ေတာ္ပါေတာ႕ဗ်ာ။ ဟုတ္ပါျပီ။ ခုခင္မ်ားစားေနတာတဲ႕ ကင္ခ်ီကေကာ ကလပ္စစ္ၾကီးဟုတ္လို႕လား။ ကဲ။ ထ။ ငါတို႕ လုပ္႐ွားၾကမယ္။ ေမွာင္ေနေပမယ့္ ငါတို႕မွာဖေယာင္းတိုင္ေတြ ႐ွိတယ္။ တို႕ေတြ ေလာကကို မီးထြန္းၾကည့္ရေအာင္လား။

နာရီစားသူမ်ား

Thursday, July 12, 2012

အကၡရာဆန္ေသာ သူမ်ား

11:42 AM ရင္နင္ေအာင္ No comments



(က)
“ဘာကြ မင္းက ဘာကို အေပါင္ထားမယ္
ျပန္ေျပာစမ္းပါဦး”
“ဟုတ္. ကၽြန္ေတာ္ မနက္ျဖန္ကို အေပါင္ထားခ်င္ပါတယ္”
“မနက္ျဖန္က ဘယ္ေလာက္တန္လို႕လဲကြ”
“တန္ပါတယ္… ခင္ဗ်ား လုပ္ရပ္အတိုင္း အတိုင္းအဆမဲ႕ တန္ပါလိမ့္မယ္”
“ေအး.. ငါက အိပ္ေနရင္ေရာကြာ”
“ခင္ဗ်ားအိပ္ေနရင္ေတာ႕ ခင္ဗ်ားအိပ္ယာေလာက္ပဲ တန္ပါလိမ့္မယ္”
“ေဟ.. ေတာ္ကြာ.. အလုပ္ရႈပ္တယ္
အေပါင္မခံႏိုင္ဘူး… ေရႊပဲ အေပါင္ခံတယ္ ဒါပဲ .. သြားေတာ႕”
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ႕ဘဲ ထြက္ခဲ႕လိုက္ပါတယ္။

(ခ)
“အေနအထိုင္သင္ခ်င္လို႕ပါ ဆရာ”
ေဗဒင္ဆရာၾကီးက မ်က္မွန္ကေန ျပဴးျပတယ္။
“ေနပါဦး .. မင္းက အေနအထိုင္ မတတ္လို႕လားဟ”
“ဟုတ္ပါတယ္”
“ဆိုပါဦး .. ဘယ္လို အေနအထိုင္မတတ္တာလဲ”
“ဟုတ္ကဲ႕… ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ငုတ္တုပ္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး
ထိုင္ရင္ မတ္တပ္ၾကီး ျဖစ္ေနပါတယ္ဆရာ”
“ေဟ …”
“ကၽြန္ေတာ္ အခု ဆရာ႕ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတာပါ
ဒါေပမယ့္ ဆရာထိုင္ေနတယ္လို႕ ျမင္တယ္မလား”
“အင္ .. မင္းက မတ္တပ္ရပ္ေနတာလား ငါျမင္တာေတာ႕ ထိုင္ေနတာပါကြ”
“မဟုတ္ဘူးဆရာ … ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္ျပမယ္ ဒီမယ္ၾကည့္”
ေဗဒင္ဆရာၾကီးက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေမာ႕ၾကည့္တယ္။
“ဟ … အဟုတ္သား… မင္းထိုင္တာက မတ္တပ္ၾကီးပဲ”
ေဗဒင္ဆရာၾကီးက ထံုးစံအတိုင္း မ်က္မွန္ၾကီးကေန ျပဴးၾကည့္ျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာခဲ႕လိုက္တယ္။

(ဂ)

“ေဘာလံုးကန္ရေအာင္ေဟ႕ …”
သူငယ္ခ်င္းေတြ စုျပီး ေဘာလံုးကန္ၾကမလို႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀င္ကန္လိုက္တယ္။ ထိုင္ျပီး ကန္ရေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ အဆင္မေျပပါဘူး။ ဒါနဲ႕ မကန္ေတာ႕ဘဲ အျပင္ထြက္ မတ္တပ္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ႕ အဘိုးေရာက္လာပါတယ္။ သၾကၤန္တြင္း ေဘာလံုးကန္မယ့္အစား ဘုရားတရားလုပ္သင့္ေၾကာင္းေျပာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
အဘိုးေနာက္က ကၽြန္ေတာ္ ေလးဘက္ေထာက္လိုက္သြားလုိက္တယ္။
တရားစခန္းနားေရာက္မွ ကၽြန္ေတာ္ တရားထိုင္ရင္ မတ္တပ္ၾကီး ထိုင္ရမွာ ေတြးျပီး စိတ္ညစ္လို႕ ျပန္လာလိုက္တယ္။

(ဃ)

လူထူးဆန္းတစ္ေယာက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ လမ္းထူးဆန္းတစ္ခုမွာ ရိုးရွင္းစြာ ဆံုၾကပါတယ္။
“ခင္ဗ်ားက ေတာ္ေတာ္ ထူးဆန္းတာပဲ
ဘာလို႕ ခုန္ဆြ ခုန္ဆြ သြားေနတာလဲဗ်”
“ငါ သြား … တတ္… သ…လို………….သြား… မွ……..ာ…  ေပါ႕”
“အဲ.. ခင္ဗ်ားက စကားေျပာတာက အစ ခုန္ဆြ ခုန္ဆြေျပာတာပဲေနာ္”
“ေအး.. ဟုတ္………………………တ………ယ္”
“ဟု…………….တ္…………………လ…….ား” လို႕ သူေျပာသလို လိုက္ေျပာေတာ႕ သူက စိတ္ဆိုးျပီး ခုန္ဆြ ခုန္ဆြနဲ႕ ထြက္သြားေလရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္အိမ္ကို ေလးဘက္ေထာက္ ျပန္လာလိုက္ပါတယ္။

(င)

ဖိနပ္ဆိုင္မွာ ဖိနပ္၀ယ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္႕လိုပဲ ဖိနပ္လာ၀ယ္တဲ႕ ကိုကင္းေျခမ်ားကို ေတြ႕ပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ ဖိနပ္ အရံေျခာက္ရာေပးပါ”
ဆိုင္ရွင္က ဖိနပ္ေတြ ေသတၱာလိုက္ ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ စပ္စုၾကည့္ပါတယ္။
“ကိုကင္းေျခမ်ား”
“ဘာတုန္းကြ”
“ခင္ဗ်ား ဖိနပ္တစ္ခါ၀တ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာလဲဗ်”
“ျမန္ျမန္၀တ္ရင္ ေန႕တစ္၀က္ေလာက္ပဲကြ”
“ေအာ္ .. ျမန္သားပဲ.. ကၽြန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္ၾကာမယ္ ထင္ေနတာ”
“ဘယ္က ျမန္ရမွာလဲ… ငါေျပာတဲ႕ ေန႕တစ္၀က္ဆိုတာ မင္းတို႕ လူေတြရဲ႕ ေန႕တစ္၀က္ကြ
ငါတို႕အတြက္ ဆယ္ငါးႏွစ္ေလာက္ၾကာတယ္”
“အန္… ဆယ့္ငါးႏွစ္.. ဟုတ္လားဗ်”
“ေအးေပါ႕… တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ဖိနပ္၀တ္လို႕မျပီးခင္.. ေသသြားရွာတယ္ကြ
တစ္ခ်ိဳ႕မဟုတ္ပါဘူးကြာ… ကင္းေျခမ်ား အေကာင္တစ္ရာမွာ
ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္က ဖိနပ္၀တ္လို႕ မျပီးခင္ ေသၾကတာပဲ”
“အန္.. ဒါမ်ားဗ်ာ.. ဖိနပ္မပါဘဲ သြားလိုက္ပါေတာ႕လား..
အခ်ိန္ကုန္လိုက္တာ.. ခင္ဗ်ားနဲ႕”
“ဘာကြ…”
ကင္းေျခမ်ားၾကီးက စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ ေအာ္ေျပာပါတယ္။
“ဒီမယ္ .. မင္းျမဲျမဲမွတ္ထား… ဖိနပ္မ၀တ္ရင္ လမ္းသြားေတာ႕ ဆူးဆူးမွာေပါ႕ ငတံုးရဲ႕” ။

(စ)

ေစ်း၀ယ္ျပီး အျပန္လမ္းမွာ လူတစ္ေယာက္ငိုေနတယ္။
“ဒီမယ္ ေဟ႕လူ… လူေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ေနတယ္ဗ် မငိုနဲ႕ၾကားလား”
“အင္း” ဆိုျပီး သူခ်က္ခ်င္း အငိုတိတ္သြားတယ္။
“ဘယ္ႏွယ့္ၾကီးတုန္း ခင္ဗ်ားက တိတ္ဆိုေတာ႕လည္း ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားပါလားဗ်”
“ဟီး…” ဆိုျပီး သူက ျပန္ငိုျပန္ေရာ…။
“ေဟာဗ်ာ.. ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ျပန္ျပီလဲ”
“အဲဒါေပါ႕.. ငါဟာ က်ိန္စာမိထားတယ္ကြ … စိတ္ညစ္လို႕ ငိုေနတာ.. ဟီး…”
“က်ိန္စာ.. ဟုတ္လား.. ဘယ္လိုက်ိန္စာလဲဗ်”
“ဆိုးပါတယ္ကြာ .. ငါဟာ သူမ်ားေျပာတိုင္း လိုက္လုပ္ရတယ္ကြ..
မလုပ္လို႕ကို မရတာ… ဟီး…” ဆိုျပီး ဆက္ငိုျပန္ပါေရာဗ်ာ။
“ေဟာဗ်ာ.. ခင္ဗ်ား မငိုနဲ႕ တိတ္ဗ်”
“အင္း” ဆိုျပီး ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားျပန္ေရာ..။
“အဲ .. ဟုတ္သား.. က်ဳပ္ေျပာတာနဲ႕ လိုက္လုပ္တာပဲေပါ႕ ခင္ဗ်ားက
ဆက္ငိုဗ်ာ”
“ဟီး….”
“တိတ္ဗ်ာ”
“အင္း..”
“ခင္ဗ်ား ေစ်းကို ညေနထိ ပတ္ေျပးဗ်ာ..”
“အင္း” ဆိုျပီး ထိုသူ ပတ္ေျပးေတာ႕တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိမ္ကို ေလးဘက္ေထာက္ျပီး ျပန္လာခဲ႕ပါတယ္။

(ဆ)

ေဆးဆရာၾကီးတစ္ဦးပါ။
“ဆရာၾကီး”
“ေျပာ.. လူကေလး…”
“ဆရာၾကီးက ဘာေဆးေတြမ်ားေဖၚေရာင္းတာလဲဗ်”
“မသိခ်င္ပါနဲ႕ကြာ”
“သိခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ”
“သိခ်င္လည္းေျပာျပမယ္ကြာ
ငါေဖၚတဲ႕ေဆးက တစ္မ်ိဳးတည္းပါ မေသေဆးကြ”
“ဟား.. ဟား.. ဆရာၾကီးကလည္း မျဖစ္ႏိုင္တာ
မေသေဆးသာ ေဖၚႏိုင္လို႕ကေတာ႕ ဆရာၾကီးကို တစ္ကမာၻလံုးက သိေနမွာေပါ႕”
“မယံုလည္းေနေပါ႕ကြာ…”
“ဒါဆို.. သက္ေသျပဗ်ာ.. ဆရာၾကီးရဲ႕ ေဆးစားျပီး မေသတဲ႕သူရွိလားဗ်”
“မရွိလို႕ေပါ႕ကြာ.. ရွိရင္ မင္းေျပာသလို နာမည္ၾကီးေနျပီေပါ႕”
“အြန္.. ဒါနဲ႕မ်ား.. မေသေဆးတဲ႕.. ဟား.. ဟား…”
ေဆးဆရာၾကီးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ျပန္ေျဖပါတယ္။
“ဒီမယ္ လူကေလး.. က်ဳပ္ေဆးက .. တကယ္မေသေဆးကြ
ဒါေပမယ့္.. ဒီေဆးကို စားရင္ မေသခ်င္တဲ႕ ေလာဘနဲ႕ စားလို႕မရဘူး…
ခက္ေနတာက .. ဒီေဆးကို စားသူတိုင္းဟာ မေသခ်င္လို႕ စားခဲ႕ၾကတာခ်ည္းပဲ
ဒါေၾကာင္း ေဆးစြမ္းမထက္တာကြ”
“အင္.. ဆရာၾကီးေဆးကလည္း
မေသေဆးလည္းေျပာေသး…. မေသခ်င္ရင္ ေဆးစြမ္းမထက္ဘူးတဲ႕”
ေဆးဆရာၾကီးက ဘာမွ ဆက္ရွင္းမျပတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာခဲ႕လိုက္တယ္။ ေစ်းမွာေတြ႕ခဲ႕လူကို ေသလိုက္ေတာ႕လို႕ေျပာျပီး ေဆးဆရာၾကီးရဲ႕ ေဆးတိုက္ၾကည့္ျပီး စမ္းသပ္ရမယ္လို႕ ခင္ဗ်ားတို႕ေကာ မထင္ၾကဘူးလား။ အျပန္လမ္းမွာေတာ႕ ကိုကင္ေျခမ်ားၾကီးက သစ္ပင္ေအာက္မွာ ဖိနပ္၀တ္ေနေလရဲ႕။

ရင္နင့္ေအာင္


Read more »

Posted in:

Friday, November 11, 2011

တစ္စကၠန္႕ အတၳဳပၸတၱိ

11:51 AM ရင္နင္ေအာင္ 1 comment



စကၠန္႕မလပ္ ေမြးဖြားေသဆံုးေနေသာ
ခံစားမႈ ကုေဋ ကုဋာမ်ားရဲ႕ အဆံုး
ေ၇ာငး္တန္း၀င္ သံေယာဇဥ္ အခ်ိဳ႕
စြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းလာျခင္း
ဘံုခုႏွစ္ဆင့္မွ ေမတၱာတရားရဲ႕
ေရာင္စံုမိုး ျဖာသြန္းျခင္း
ဇာတ္ျမဳပ္သြားေသာ သစၥာတရားရဲ႕
ေကာလဟာလ သတင္းအခ်ိဳ႕
ဖိနပ္ပါးေအာင္ ေလွ်ာက္ခဲ့ျပီးမွ
လိပ္စာမွားခဲ့တဲ့ ေန႕ရက္ေတြနဲ႕
မိုးေလ၀သ အထူးေၾကျငာခ်က္ေၾကာင့္
အိမ္ေခါင္မိုး ေပါက္ျပဲသြားျခင္းမွာ
ဟုိမွာ တက္သစ္စ ေမာ္ဒယ္လ္ေလးရဲ႕ ေၾကာ္ျငာအသစ္
စကၠန္႕မလပ္ ေမြးဖြား ေသဆံုးေနေသာ
ခံစားမႈ ကုေဋ ကုဋာမ်ားရဲက အဆံုး..။

မိုးအိမ္လူ
Read more »

Friday, October 21, 2011

တစ္ေန႕တာ

11:06 AM ရင္နင္ေအာင္ No comments


သူငယ္တန္း ဦးေႏွာက္နဲ႕ ဘ၀ ေခါက္ရိုးရာေျဖဖို႕
အမူးလြန္ေနတဲ႕ မ်က္မွန္ကို တပ္ဆင္ကာရွာေဖြဦး….။
ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ ဒုကၡေတြၾကား
အေျပာင္းအလဲမ်ားနဲ႕ တည္ျမဲလိုက္စဥ္
တစ္ခါသံုး စိတ္ဓါတ္နဲ႕ ေစတနာထားၾကပံုမ်ား
ေလာကၾကီးကိုက မတရားဘူး
လူကူးမ်ဥ္းၾကားဆြဲေနတဲ႕ ငါ့ကိုမွ
ကားနဲ႕ ၀င္တိုက္ရတယ္လို႕
ေနအ၀င္မွာ ကမာၻက ေမွာင္ေပးလိုက္ျပီ။

ရင္နင့္ေအာင္
Read more »

Posted in:

Monday, October 17, 2011

ျမန္မာ

11:24 AM ရင္နင္ေအာင္ No comments

ျမန္မာ။ ကၽြန္ေတာ္ ခုတေလာေတြးေနတာေလးပါ။ ျမန္မာ။
ေျမာက္ဘက္အစြန္းမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္တဲ႕။ ကခ်င္ေတာင္တန္းၾကီးေတြမွာ ေရခဲေတာင္ေတြရွိတယ္။ ေရခဲေတာင္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ရွိတာမဟုတ္။ ေတာၾကီးေတြ။ ေတာင္ၾကီးေတြ။ စိမ္းလန္းတဲ႕ ေရ၊ေျမသဘာ၀ေတြနဲ႕။ ေအာ္… ဒါဟာ ငါတို႕ ျမန္မာ။
အေနာက္ဘက္မွာ ခ်င္းျပည္နယ္။ ေတာေတာင္ေရေျမ ေအးခ်မ္းတဲ႕ ျပည္နယ္တစ္ခု။ သဘာ၀တရားကို စားသံုးေနၾကတဲ႕ လူမ်ိဳးေတြရယ္လို႕ တင္စားလိုက္ခ်င္။ ေအာ္ .. ဒါလည္း ငါတို႕ ျမန္မာ။
အေရွ႕ကို ၾကည့္ျပန္ေလေတာ႕ ရွမ္းရိုးမရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ အိုးစည္သံေတြၾကား အင္းေလးကိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ္လြမ္းရျပန္ေရာေလ။ ရွမ္းထမင္းခ်ဥ္နဲ႕ ရွမ္းတို႕ဟူးေႏြးေႏြးကိုစားလို႕ ရွမ္းေစ်းညရဲ႕ မိႈင္းျပျပေကာင္းကင္မွာ ငယ္ငယ္က အေဖနဲ႕ ရွမ္းျပည္ကို လိုက္သြားဖူးတဲ႕ အတိတ္ေတြက ခုေတာ႕ ခပ္၀ါး၀ါး။ ေအာ္ .. ဒါလည္း ငါတို႕ျမန္မာ။
ေတာင္ဘက္အစြန္းက တို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ အျမီးဖ်ားေလးမွာေကာ။ ျမိတ္၊ ထား၀ယ္၊ ေကာ႕ေသာင္း။ ပင္လယ္ေရေတြ ၀ိုင္းထားတဲ႕ ကၽြန္းေလးေတြ။ ပြင့္လင္းျဖဴစင္တဲ႕ စရိုက္ေတြနဲ႕ မလုပ္ဘူးကို မလုပ္ျပီလုိ႕ ေျပာၾကတဲ႕ ျမိတ္သူ ျမိတ္သားမ်ား။ ေအာ္ .. ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ဒါလည္းငါတို႕ ျမန္မာ။
သယံဇာတ ေပါတဲ႕ေျမ။ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္သံ၊ ပတၱျမား အစံုထြက္တဲ႕ ေျမ။ ဒါတင္လား။ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕၊ ခဲမျဖဴ တြင္းထြက္ပစၥည္းအစံုအလင္နဲ႕။ တူးခ်င္သလိုတူး ေရမရွားေလဘူး။ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ဦးမလား။ စပါး၊ ေျပာင္း၊ သီးႏွံ၊ ၀ါး၊ ပဲ၊ ႏွမ္း၊ ရာဘာပင္က အစ ကၽြန္းပင္ၾကီးေတြထိ ၾကိဳက္တာစိုက္၊ အကုန္ရတယ္။ အဲဒါ ျမန္မာ။
ေမခ၊ မလိခက ေပါင္းစည္းလိုက္တဲ႕ ျမစ္တစ္စင္း။ ဧရာ၀တီတဲ႕။ ႏုိင္ငံရဲ႕ သံုးပံု ႏွစ္ပံုခြဲေလာက္ ရွည္လ်ားေလတဲ႕ ျမစ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေျမာက္ဘက္အစြန္းကစ၊ ဧရာ၀တီတိုင္းအထိ သူက စီးဆင္းခဲ႕တယ္။ အဲလို ရွည္လ်ားတဲ႕ ျမစ္မ်ိဳး၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကစ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ဆံုးတဲ႕ ျမစ္မ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ မရွိႏိုင္ဘူး။ ဧရာ၀တီ။ ဒါလည္း ငါတို႕ ျမန္မာ။
လွည္း၀င္ရိုးသံ တညံညံ၊ ဖုန္ထူ ေနပူၾကီးထဲမွာပဲ ရင္ကို ေအးျခမ္းေစတဲ႕ ျမင္ကြင္းက ဆန္းၾကယ္ေနေပါ႕။ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ ေတာေတာင္ ေတြ၀ိုင္းရံကားေပးထားတဲ႕ အလယ္ပိုင္းမွာေတာ႕ ျမန္မာရဲ႕ အထင္ကရေနရာတစ္ခု။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ အျမတ္တႏိုး တန္ဖိုးထားရာ ေနရာ။ ပုဂံတဲ႕။ အင္း..ဒါလည္း ငါတို႕ျမန္မာေပါ႕။
ျမန္မာ။ သမိုင္းေခတ္အဆက္ဆက္ သူျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ႕တယ္။ သက္ဦးစံပိုင္ကေန ဒီေန႕ ဒီမိုကေရစီအထိ။ သူက စိမ္းလန္းေပးထားတယ္။ ေအးျခမ္းေပးထားတယ္။ ေႏြးေထြးေပးထားတယ္။ ျမင့္တဲ႕ ေနရာ ျမင့္၊ ႏွိမ့္တဲ႕ ေနရာ ႏွိမ့္၊ ေရေျမသဘာ၀နဲ႕၊ သယံဇာတနဲ႕။ ငါတို႕ ေနလာတယ္ ျမန္မာမွာ။ ေအာ္။ ျမန္မာ။
အဂၤလိပ္က သိမ္းဖူးတယ္။ ဂ်ပန္က သိမ္းဖူးတယ္။ လြတ္လပ္ေရးကို တိုက္ပြဲတိုက္ ျပန္လည္ရယူခဲ႕ၾကတယ္။ ဗံုးက်ဲခံ၊ ေသနတ္မွန္၊ ငလ်င္လုပ္၊ မုန္တိုင္းတိုက္၊ ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ႕ ျဖစ္ခဲ႕ သူဟာ ျပန္လည္ ရုန္းကန္ႏိုးထ ရွင္သန္ခဲ႕တယ္။ ခုထိ။ ေလာဘေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ႕ တုိက္ပြဲမ်ား၊ အမုန္းေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ႕ တိုက္ပြဲမ်ား၊ သေဘာထားခ်င္း ကြဲျပားခဲ႕ၾကတဲ႕ တိုက္ပြဲမ်ား၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားခဲ႕ ျပီလဲ။ ျမန္မာမွာ။
ေငြနဲ႕ ၀ယ္ယူလို႕ မရတဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး။ အတုအေယာင္လုပ္ယူလို႕ မရတဲ႕ လြတ္လပ္ေရး။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အုပ္ခ်ဳပ္၊ စီမံသူ စီမံၾက။ ေနာက္လိုက္သူ လုိက္။ ျငင္းဆန္သူ ျငင္းဆန္ၾကဦး။ ျမန္မာ။ ခုထိ လြတ္လပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသူ ၾကိဳးစားၾကတုန္း။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာေတာင္ အရာရာ သူေနာက္ဆံုးက ျဖစ္ခဲ႕ျပီ။ တီထြင္သူလည္း မရွိ။ ဖန္တီးသူလည္း မရွိ။ ဘ၀ကို ျဖစ္သလိုေနမယ့္လူေတြသာ ေပါ။ တစ္ေန႕တာ စားေသာက္ဖို႕ေတာင္ မလြယ္ၾကတဲ႕ ဘ၀ေတြ။ လမ္းေဘးက ကိုယ္လက္အဂၤါမဲ႕ ေတာင္းစားေနသူမ်ား။ အမိမဲ႕ အဘမဲ႕ သားသမီးေတြ။ ေမြးျပီး စြန္႕ပစ္ခဲ႕ၾကတဲ႕ မိဘေတြ။ အစြန္႕ပစ္ခံ သားသမီးမ်ား။ လမ္းေဘးမွာ ေသသူေသ၊ အိပ္သူအိပ္။ ပိုင္ရွင္မဲ႕ စိတၱဇေ၀ဒနာရွင္ေတြ။ ဟာ။ အဲလို ဘ၀ေတြ ျမန္မာမွာ အမ်ားၾကီးရွိေနတယ္ေလ။
ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕လို ေအးခ်မ္းတဲ႕ ျမိဳ႕ေလးရွိသလို ရန္ကုန္လို ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးလည္း ရွိေလတဲ႕ ျမန္မာ။ တူးပို႕ တူးပို႕ သၾကၤန္ပြဲကေန တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲ၊ သီတင္းကၽြတ္ပြဲ၊ ၀ါဆိုပြဲ၊ ဘုရားပြဲထိ ပြဲလန္းသဘင္ေပါေလတဲ႕ ျမန္မာ။ ဗမာ၊ တရုတ္၊ ကုလား၊ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ေနၾကေလတဲ႕ ျမန္မာ။ ႏံုအျခင္းနဲ႕ ရိုးသားျခင္းကို သိပ္မကြဲျပားၾကတဲ႕ ျမန္မာ။ ပြင့္လင္းျဖဴစင္တဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြေတာ႕ ရွိပါရဲ႕။ ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြနဲ႕ ျမိဳ႕ျပေတြက ဘာေတြကို ေ၀မွ်ၾကမလို႕လဲ။ ျမန္မာ။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးက အစျပဳခဲ႕တဲ႕ ျမန္မာ။ ကိုလိုနီ ပညာေရး၊ ျပည္ေတာ္သာ ပညာေရး၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္ ပညာေရး၊ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ ပညာေရး၊ ကမာၻအဆင့္မွီ ပညာေရးရယ္လို႕ တုိ႕ေတြ သင္ၾကားခဲ႕ၾက။ စာသင္ေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံနဲ႕ ငါတို႕ျမန္မာ။ ခုခ်ိန္ထိေတာ႕ ပညာတတ္ေတြ ပညာသိေတြ ရွားပါးေနၾကေသး။ ပညာမဲ႕ေတြ၊ အတန္းပညာမတတ္ႏိုင္ၾကတဲ႕ ကေလးသူငယ္ေတြ။ လူၾကီးေတြနဲ႕။ ေအာ္.. ျမန္မာ။
ျမန္မာ။ ခံစားသူ ခံစား။ ဆံုးျဖတ္သူ ဆံုးျဖတ္။ ဆန္႕က်င္သူ ဆန္႕က်င္။ ဆႏၵျပသူ ျပၾကဦး။ စနစ္သစ္ေတြ ေဟာင္းသြားကာ ေနာက္ထပ္ စနစ္သစ္ေတြ ေရးၾကဦး။ နည္းပညာေတြ၊ ေငြေၾကးေတြ၊ လူေနထိုင္မႈ အဆင့္အတန္းေတြ။ လိုက္ၾကဦး။ အမွီလိုက္ၾကဦး။ ေခါင္းပံုျဖတ္သူျဖတ္။ အားေပးသူ အားေပး။ ကူညီသူ ကူညီ။ အဂတိလိုက္စားသူ လိုက္စား။ ထိန္းသူ ထိန္း။ လြတ္သူ လြတ္။
ျမန္မာ။ စတုရန္း မိုင္ေပါင္း ႏွစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း တစ္ေထာင့္ကိုးရာ ခုႏွစ္ဆယ္ အက်ယ္အ၀န္းေပၚမွာ လူဦးေရ သန္းေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ ေနၾကတဲ႕ ႏိုင္ငံ။ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္း ဆယ့္ငါးခုမွာ လူမ်ိဳးေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ေနၾကတဲ႕ ႏိုင္ငံ။
သမိုင္းေတြ ေရးၾကဦး။ တစ္ခါ သမိုင္းေတြ ျပန္ဖတ္ၾကဦး။ ျမန္မာ။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ႕ၾကဦး။ ရန္ေတြျဖစ္ၾကဦး။ ရိုးရာအေမြအႏွစ္ေတြ၊ သမိုင္း၀င္ ေက်ာက္စာေတြ။ မင္းသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကကြက္ေတြ။ ေဆာင္းတီးသံ၊ ဗံုသံ၊ တေယာသံ၊ မယ္ဒလင္သံေတြနဲ႕။ ျမန္မာ။ ေခတ္ကို မမွီေပမယ့္ ေခတ္ကို ေက်ာ္သူ ေက်ာ္ၾက။ ေရာက္လာသူ၊ ေက်ာခိုင္းသြားသူ။ ေပါင္းစည္းသူ၊ လမ္းခြဲသူေတြနဲ႕။ ရိုးသားသူ ရိုးသားၾကဦး။ ကလိမ္ကက်စ္က်သူ က်ဦး။ ေျပာင္းလဲေရး၊ ေျပာင္းလဲေရးလုိ႕ ေအာ္ဟစ္ေနၾကတုန္း။ ေခတ္စနစ္အသစ္ေတြနဲ႕ ရုန္းထလႈပ္ရွားၾကဦး။ ျမန္မာ။
ျမန္မာ။ မျပီးေသးတဲ႕ ပန္းခ်ီးကားကို ဆက္ေရးၾကဦး။ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး မရိုးေအာင္ ေရးၾကဦး။ သေဘာထားေတြ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲၾကဦး။ ျဖဴဖတ္ဖတ္ အတိတ္၊ အညိဳေရာင္ ပစၥဳပါန္ကေန၊ အေရာင္စံု အနာဂတ္ေတြဆီသို႕ ဦးတည္လ်က္ …………… ။

 ရင္နင့္ေအာင္
Read more »

Posted in: ,

ျမန္မာေတြ ေမးခြန္းမ်ား ေမးၾကပါ

11:19 AM ရင္နင္ေအာင္ No comments

by ရင္နင့္ေအာင္ on Monday, 17 October 2011 at 09:24
 
 
“ေမးခြန္းေတြေမးပါ။ ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကပါ။ ေမးျပီးရင္ ေျဖၾကပါ။ ေမးမည့္သူ မရွိလွ်င္ ကိုယ့္ဘာသာ ေမးျပီး ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ေျဖၾကပါ”
ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ ေမးခြန္းေတြေမးၾကဖို႕လိုျပီ။ ဒီေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ေမးျပီ။ ေျဖခ်င္သူမ်ား ေျဖၾကပါ။

ေအာက္ပါေမးခြန္းမ်ားအား ေျဖဆိုပါ။
၁။ ခင္ဗ်ားမၾကိဳက္ဆံုး အမူအက်င့္ (၃)ခုကို ေျပာပါ။
၂။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္က်ယ္၀န္းပါသလဲ။
၃။ နာဂစ္ျဖစ္တုန္းက သြပ္ျပားေစ်းေတြတက္ခဲ႕တာ တရားမွ်တပါသလား။
၄။ လက္ရွိအစိုးရကို လက္ခံယံုၾကည္ပါသလား။
၅။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမာၻအဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနသည္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႕ သင္ၾကိဳးစားမည္လား။
၆။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆိုျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီး ၾကိဳးစားေနခ်ိန္တြင္ ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ခ်င္သလဲ။
ေမးခြန္း (၆)ခု ေမးလိုက္ပါျပီ။

ေမးခြန္းမ်ားသည္ လူ႕ဘ၀အတြက္ ပညာေရးျဖစ္သည္။ ကေလးဘ၀ကတည္းက စတင္လာခဲ႕သည့္ ပညာေရးသည္ ေမးခြန္းေမးျခင္းျဖင့္ ျဖစ္သည္။
“ေဖေဖ အဲဒါ ဘာလဲဟင္”
“ေမေမ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္တာလဲဟင္”
“ဦးဦး ေလယာဥ္ပ်ံက ဘယ္လိုပ်ံတာလဲ”
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္ ရွင္သန္ၾကီးထြားခဲ႕ၾကပါသည္။ ေမးခြန္းမ်ားသည္ လူဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး၏ ပညာေရးျဖစ္သည္။ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ (improvement) ျဖစ္သည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြသည္ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္ ကေလးဘ၀ကို ျဖတ္သန္းရင္း ေက်ာင္းပညာေရးသို႕ ေရာက္ၾကေသာအခါ ေမးခြန္းမ်ားသည္ တစ္စတစ္စ ေလ်ာ႕နည္းလာသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ျမင္မိလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ေက်ာင္းပညာေရးကို စတက္လိုက္တာႏွင့္ ေမးခြန္းေမးလို႕ သိပ္မရေတာ႕။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ သူမ်ားေမးတာကိုသာ ေျဖရသူမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ သူမ်ားေမးေသာ ေမးခြန္းမ်ားသည္လည္း အႏွစ္သာရ သိပ္မရွိလွ။ တစ္ႏွင့္ တစ္ေပါင္း ႏွစ္ရေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္တန္းဘ၀က ေျဖဆိုႏိုင္ခဲ႕ေသာ္လည္း ေလးတန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွ တစ္ႏွင့္ တစ္ေပါင္း ဘာေၾကာင့္ ႏွစ္ရေၾကာင္း အက်ယ္တ၀င့္ သိလာခဲ႕ပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမးခြန္းမေမးျဖစ္ေတာ႕ပါ။ သူမ်ားေမးတာကို လိုက္လံေျဖဆိုေနၾကရသည္။
ထိုသို႕ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းထိ ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ခဲ႕ပါသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ဘာမွန္းမသိေသာ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္သို႕ တက္ေရာက္ခဲ႕ပါသည္။ တကၠသိုလ္တြင္လည္း ထိုနည္းတူ ကၽြန္ေတာ္ေမးခြန္းေမးခြင့္မရပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေျဖဆိုရမည့္သူ သက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ႕ပါသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသိုလ္က Software Engineering ကို သင္ေပးပါသည္။ Data Structure ကို သင္ပါသည္။ Programming Logic မ်ားသင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ထုိအရာမ်ားကို ဘယ္ေနရာတြင္ အသံုးခ်ရမွန္းမသိခဲ႕ပါ။ ေမးလည္း မေမးျဖစ္ခဲ႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေမးခြန္းႏွင့္ မဆိုင္သူျဖစ္လာခဲ႔ပါသည္။
အတန္းပညာမ်ားဆံုးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ငန္းခြင္သို႕ေရာက္ခဲ႕ပါသည္။ လုပ္ငန္းခြင္တြင္လည္း ကၽြန္ေတာ႔္နည္းတူ လူတို႕သည္ ေမးခြန္းမေမးၾကေတာ႕။ ေျဖဆိုသူမ်ားသာ ျဖစ္ေနခဲ႕ပါသည္။ အခု ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အလြန္ႏွေမ်ာဖို႕ေကာင္းပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမးခြန္းမ်ား ေမးသင့္ပါလ်က္ မေမးခဲ႕ၾကပါ။

သူမ်ားေမးသမွ်ကို ေျဖဆိုရင္းျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ၾကီးျပင္းလာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေမးခြန္းေမးရမွာကိုပင္ ေၾကာက္ရြံ႕လာခဲ႕ပါသည္။ တနည္း ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ စိမ္းကားလာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္ ကေလးဘ၀ကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႕ေသာ္လည္း အရြယ္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ အမွ် ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ ေ၀းကြာလာၾကပါသည္။ (ေ၀းကြာလာၾကသည္ဟု ထင္မိပါသည္)။
တကယ္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွားယြင္းခဲ႕ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ပညာေရးနည္းစနစ္မ်ားလည္း မွားယြင္းခဲ႕၊ မွားယြင္းေနဆဲဟု ထင္မိပါသည္။ အရာရာတြင္ အခ်ိန္တိုင္းတြင္ ေမးခြန္းမ်ား ရွိသင့္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမးၾကရပါမည္။ ေမးျပီးလွ်င္ အားလံုး၀ိုင္း၀န္း စဥ္းစား အေျဖရွာၾကရပါမည္။
Critical Thinking ဆိုေသာ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားေတြးေခၚႏိုင္စြမ္းသည္ ေမးခြန္းမ်ားေမးမွသာ ရပါမည္။ ေမးခြန္းမ်ားကို မေၾကာက္ၾကပါႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေၾကာက္ခဲ႕ၾကေသာ အေၾကာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ အျမဲလိုလို သူမ်ားေမးခြန္းကို ခ်ည္း ေျဖဆိုခဲ႕ၾက၍ ထင္ပါသည္။ ဒီေန႕မွ စ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြသည္ ကိုယ္တိုင္ေမးခြန္းထုတ္ၾကရမည္။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ေမးခြန္းထုတ္ၾကရမည္။ ထုတ္လိုက္ေသာ ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖမွန္ကို ၀ိုင္း၀န္းစဥ္းစားၾကရမည္။
အမွန္တရားတစ္ခုအတြက္၊ တနည္း Critical Thinking လုပ္ၾကဖို႕အတြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားရွိပါသည္။ ေမးခြန္းေမးျခင္း (Questioning)၊ ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္း (Comparing)၊ ခြဲျခင္း စိတ္ျဖာ ရွင္းလင္းျခင္း (Analysis)၊ ရွာေဖြျခင္း (Searching)၊ လိုအပ္ေသာ အခ်က္လက္မ်ား (Facts)၊ ေျဖရွင္းျခင္း (Solving)၊ ဗဟုသုတမ်ား (Knowledge)၊ အဓိပၸါယ္မ်ား (Meanings)၊ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား (Reasons)၊ ေပ်ာ႕ေျပာင္းႏူးညံေသာ သေဘာထား (Flexibility)၊ ယံုၾကည္ခ်က္ (Confidence) ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးဆံုးျဖတ္ခ်က္ (Decision) တို႕ ပါရွိရပါလိမ့္မည္။
လူတစ္ဦးတြင္ Thinking ဟူသည္ Logical Thinking, Critical Thinking ဟူ၍ ရွိပါသည္။ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ေတြးေခၚျခင္း (Logical Thinking) သည္ အေရးၾကီးသည္မွန္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရွ႕ဆက္တက္လွမ္းဖို႕အတြက္ Critical Thinking ရွိမွ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ေမးခြန္းမ်ားမ်ား ေမးၾကပါ။ ေမးလိုက္ေသာ ေမးခြန္းမ်ားကို ၀ိုင္း၀န္း အေျဖရွာရမည္သာ။ ဒီေနရာတြင္ ေျပာစရာတစ္ခုရွိလာပါသည္။ ေမးခြန္းမ်ားကို ျပႆနာ (Problem) ဟု မယူဆပါဘဲ Issue တစ္ခုအျဖစ္သာ ျမင္ၾကရန္လိုအပ္ပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ေမးခြန္းမ်ားမ်ားေမးၾကပါ။ ေမးခြန္းမ်ားေမး၍ ၀ိုင္း၀န္းအေျဖရွာၾကေသာ အခါ အေျဖမ်ားစြာ ထြက္လာပါလိမ့္မည္။ ဘယ္သူအေျဖသည္ အမွန္ဆံုးလဲဟု ထပ္မွန္ ေမးခြန္းမ်ားေမးၾကပါ။ ေနာက္ဆံုး အမွန္တရားထြက္လာပါလိမ့္မည္။ အမွန္တရားသည္ ပုဂၢိဳလ္စြဲမရွိပါ။ ဘက္မလိုက္ပါ။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ မပါပါ။ အေျဖမွန္ထြက္လာရန္ Logical Thinking, Critical Thinking ႏွင့္မရျပန္ေတာ႕။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုမွာ Positive Thinking ျဖစ္ပါသည္။
ေမးခြန္းမ်ား ေမးၾကပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမးခြန္းမ်ား ေမးၾကရပါမည္။
လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးနည္းစနစ္မ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္လာဖို႕ ေမးခြန္းမ်ားေမးၾကရမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုးတက္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အစိုးရႏွင့္ မျပီး။ စစ္တပ္ႏွင့္ မျပီး။ သမၼတႏွင့္ မျပီး။ လြတ္ေတာ္ႏွင့္ မျပီး။ စာနယ္ဇင္းႏွင့္ မျပီး။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း ေမးခြန္းမ်ား ေမးမွသာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။

ရင္နင့္ေအာင္
Read more »

Posted in:

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | coupon codes