ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာတယ္

ဒီေန႕ ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာတယ္ …  ဒီေန႕မွ မဟုတ္ပါဘူး ရန္ကုန္မွာ ေန႕တိုင္းလိုလို ရြာေနတာပဲ ….
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕မွ ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာတယ္ …


မိုးကာ မပါဘဲ … ထီးမပါဘဲ …. ဒီေန႕ ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာတယ္ …
ဖုန္းလည္း ၾကိဳမဆက္ပဲ .. ေမးလ္လည္း ၾကိဳမပို႕ပဲ … မိုးရြာတယ္ …
မိုးရြာေတာ႕ ဘာျဖစ္လဲ .. ဘာမွမျဖစ္ဘူး .. မိုးရြာတယ္။
ဘာမွမျဖစ္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ ငါမသိဘူး။ ဘာလုိ႕လဲဆိုေတာ႕ ခု မိုးရြာေနတယ္။
မိုးဘာလို႕ ရြာလဲ ။ တိမ္ေတြျပိဳက်လာတာလား။ ေငြ႕ရည္ဖြဲဲ႕ခဲ႕ၾကတာလား။ အဲဒါေတြငါမသိဘူး မိုးရြာတယ္။


ဒီေန႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေမြးေန႕ …။ happy birthday ငါလုပ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႕ မိုးရြာတယ္။
ဒီေန႕ မန္းေလးဆိုတဲ႕ ျမိဳ႕ကို ငါလြမ္းတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ေနစရိတ္ေတြ ၾကီးေပမယ့္ မိုးရြာတယ္။


ဒီေန႕ ERP system ဆိုတဲ႕ software ေတြ အေၾကာင္း အစည္းအေ၀းလုပ္တယ္။ ေဟာင္ေကာင္၊ စကၤာပူက ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႕ discussion လုပ္ၾကတယ္။ သူတို႕ေျပာတာ ေသခ်ာနားမလည္။ ကုိယ္ေမးတာ သူတို႕ နားမလည္။ လည္တာ က မ်က္စိ။ banking တဲ႕လား။ CRM တဲ႕လား။ Ecommerce တဲ႕လား။ Ethernet line တဲ႕လား။ Total Quality Management တဲ႕လား။ ဟုတ္ျပီ။ ဟုတ္ေတာ႕ ဟုတ္ေနျပီ။ ငါသိေပမယ့္ ငါမသိဘူး။ မတတ္ေပမယ့္ ငါတတ္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေန႕ မိုးရြာတယ္။




အိုင္ပတ္တဲ႕လား၊ အိုင္ေပါ႕တဲ႕လား ၊ အိုင္းစီးရီးေတြၾကား ။ နည္းပညာေလာကၾကီးထဲက လူတစ္ေယာက္။ အခ်ိဳ႕ က G အခ်ိဳ႕ က C။ အခ်ိဳ႕ S ၊ အခ်ိဳ႕က F၊ ဘာေတြလဲကြယ္ ။ ငါလိုတာက ေမတၱာတရား။ ငါလိုတာက ျဖဴစင္မႈေတြ ရွာၾကပါဦးဟ။ မရွိေတာ႕ဘူးလား။


ငါကိုင္ေနတဲ႕ core i7 .. ငါသံုးေနတဲ႕ DTH ေတြ။ ငါလုပ္ေနတဲ႕ လုပ္ငန္းထဲက အရႈပ္ထုပ္ေတြ..။ ငါေျပာခ်င္တာ ဒါမဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႕ ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာတယ္ေလ။ 


ထမင္းသံုးနပ္စားေနက်ေကာင္။ ခုတစ္နပ္ကို ေတာ္ေတာ္စားရပါတယ္။ စားမေကာင္းဘူးဗ်။ ေမေမ႕လက္ရာကိုလြမ္းလိုက္တာ။ ငါငိုလိုက္ပါတယ္။ မေ၀းပါဘူး။ ဘ၀ဆိုတာၾကီးကို ဘယ္ architect က render လုပ္ခဲ႕ပါလိမ့္။ CAD လား။ CG လား။ BIM လား။ VRay လား။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ႕ ငါကိုယ္တိုင္ပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္လြယ္လြယ္နဲ႕ေတာ႕ အရံႈးမေပးဘူး။ ေမေမရဲ႕သားႏိုင္တယ္ …. အရာရာကို ရင္ဆိုင္ႏြဲတိုင္း ….။ အင္း....။ ခု အျပင္မွာ မိုးရြာေနတယ္။


တူတူေနခ်င္ေပမယ့္ ခြဲေနရတယ္။ ခြဲေနရဖို႕ အေၾကာင္းတရားေတြလည္း ေလာကၾကီးမွာ ခိုင္ခိုင္လံုလံု ရွိေနျပန္တယ္။ ဘ၀ဆိုတာဘာလဲကြယ္ ။ ေလထဲက ရနံ႕တစ္ခုခုပါလာသလိုမ်ိဳး ေက်ာက္ေျမာင္းလမ္းေပၚ လမ္းလွ်ာက္ရင္း သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ငါညည္းၾကည့္ေတာ႕ ….

အခ်ိန္မွန္ ရထား ၾကီး ေျပးထြက္ခဲ႕ .. အဆံုးမဲ႕မီးလ်ံထဲ
ျပန္လမ္းမရွိေတာ႕တဲ႕ ဘ၀သစ္ထဲ .. ေပ်ာ္၀င္ျဖတ္သန္း စီးဆင္းတုန္း
ခုိလံုရာ အရိပ္နဲ႕ လမ္းခြဲထြက္ .. ဒါဘ၀ရဲ႕ ခရီးေတြပဲ
ရင္မွာ ေမာပန္းျခင္းနဲ႕ ၀ဲလည္ရင္ း .. ငါဟာ အိမ္ကို လြမ္းေနသူ ……..
…………….
ေၾကကြဲရင္းနဲ႕ ငိုရိႈက္ခဲ႕ ညေတြ ဘယ္သူသိႏိုင္မလဲ …
ၾကည္လင္ျဖဴစင္ေနေသာ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေရာင္လင္းလက္ေတာက္ပဆဲ ..
အေရာင္ေျပာင္းလဲတဲ႕ တိမ္တိုက္ေတြ သယ္ေဆာင္ရာ ခရီးဆက္ဆဲ .
အိပ္မေပ်ာ္တဲ႕ ညတိုင္း အေတြးမ်ားလည္း ..
ငါအိမ္ျပန္ခ်င္တဲ႕ အလြမ္းေတြပဲ ….

ရင္နင့္ေအာင္ …
၃-ၾသဂုတ္-၂၀၁၁

Posted in: ၀တၳဳတို